Toen we nog in Gent woonden, sliep mijn zoontje in de dressing. In een echt bedje, weliswaar, en naast dat bed stond zelfs een ververstafel. Maar desalniettemin een dressing. Voor zover ik weet, vond hij dat niet erg, zeker niet toen hij nog een baby was. En later vond hij het denk ik wel geruststellend, slapen tussen de hemden van papa en de zwarte jurkjes van mama. Maar hier in Sint-Amandsberg heeft hij een eigen kamer. Ik was er al in geslaagd die te verven (alles in het wit, met één grijze muur), er staat een klein spijlenbed en een groot eenpersoonsbed waar hij binnenkort in mag slapen, maar verder leek de kamer nog altijd niet op een kinderkamer. Ik koop een muursticker, dacht ik dus, en toen vond ik deze bij De Kleine Zebra:
Het kostte wat tijd om hem mooi tegen de muur te krijgen, maar het resultaat is best mooi.
Misschien nét iets te weinig figuurtjes voor zo’n grote oppervlakte, maar de compositie kies je zelf, dus je kan ze ook wat dichter bij elkaar plakken als je wil. Lenno vindt ze in elk geval wel leuk, de ‘ojiwan’, ‘titaf’ en ‘leeehw, aarrh’.Labels: baby, interieur, kinderen, shoppen
